به گزارش خبرگزاری«حوزه»، اولین فیلم «پل خواب» ساخته اکتای براهنی نام داشت. این فیلم اقتباسی از رمان «جنایت و مکافات» است.
پسر جوانی به علت بدهی و افتادن در دام اعتیاد دو پیرزن را می‌کشد و پول آنها را سرقت می‌کند. در ادامه اتفاقاتی که برای وی رخ می‌دهد باعث می‌شود راز جنایتش افشا شود و در نمای پایانی، پلیس از اتفاق روی داده خبردار می‌شود.
فیلم به لحاظ فنی یک اثر متوسط است که در آن آسیب‌های جوانان را تهدید می کند، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و ریشه این اتفاقات هم در دو مسئله اعتیاد و روابط نادرست خانوادگی مد نظر قرار می‌گیرد، اما ادبیاتی که برای بیان معضلات اجتماعی انتخاب شده به هیچ وجه مطلوب نیست و در مواقعی آزار دهنده است.
در بخشی از این فیلم به بحث اخلاقیات و روابط اجتماعی نیز توجه شده است. برای مثال آنچه بین دختران و پسران قبل از ازدواج وجود دارد مد نظر کارگردان قرار می‌گیرد و کارگردان می‌خواهد بگوید نبود تعهد در زندگی دو جوان می‌تواند ریشه‌های زندگی آنها را خشک کرده و هر چه بیشتر آنها را به سمت قهقرا هدایت کند.
در بحث فنی فیلم نیز، عملکردی کاملا متوسط را شاهد هستیم. اکبر زنجان پور، ساعد سهیلی و هومن سیدی بازیگران اصلی این فیلم هستند که به واسطه تسلط آنها به شکل خوبی ایفای نقش می کنند.
کارگردان فیلم حرف خاصی برای بیان ندارد و فیلمنامه هم نتوانسته از جذابیت لازم بهره ببرد. این فیلم به طور حتم در اکران عمومی نمایش موفقی نخواهد داشت و تنها برای نمایش در جشنواره ساخته شده است.
*«عادت نمی‌کنیم» فرسنگ ها فاصله با خانواده ایرانی
ابراهیم ابراهیمیان با فیلم «عادت نمی‌کنیم» می‌خواهد خانواده را مرکز توجهات خود قرار دهد، البته نگاهی که کارگردان به خانواده دارد به هیچ وجه متناسب با سبک زندگی ایرانی اسلامی نیست، بلکه نوعی از زندگی غربی را شاهد هستیم. برای مثال رفتاری که بین دو خانواده مشاهده می‌شود نشانی از روابط اسلامی در خود ندارد. نکته بعدی بحث خیانت در فیلم است، همانند دیگر کارهای حاضر در جشنواره خانواده‌ها با آن درگیر هستند.
درباره گرایش روز افزون فیلم‌های سینمایی به موضوعاتی چون خیانت سخن بسیار گفته شده، اما باز هم می‌بینیم در فیلم‌های سینمایی این موضوع مد نظر کارگردان‌های سینما قرار می‌گیرد!
سیاه نمایی از خانواده ایرانی وقتی این گرایش را در فیلم‌ها می‌بینیم این سوال در ذهن پیش می‌آید، آیا نقاط روشن در خانواده‌های ایرانی وجود ندارد که فیلمسازان با علاقه تمرکز خود را تنها به روی این موضوعات متمرکز کرده‌اند. در بسیاری از فیلم‌های این جشنواره وجود بحث پوشش بازیگران زن هیچ تناسبی ندارد و انگار این مسئله در فیلم‌های سینمایی امری رایج شده است.
*ترویج مصرف سیگار
در «عادت نمی‌کنیم» معضلی دیگر نیز وجود دارد که در سال قبل هم به آن اشاره شده بود گرایش عجیب فیلم به سمت مصرف سیگار در فیلم‌هاست، البته دبیر جشنواره ادعا کرده میزان این گرایش را در فیلم‌ها کمتر کرده است، اما در عمل باز هم این رفتار ناپسند(استعمال دخانیات) به وفور در جشنواره مشاهده می‌شود.
*ای کاش این توانمندی ها در خدمت...
بازیها در «عادت نمی‌کنیم» از جمله امتیازات مثبت فیلم است، حضور محمدرضا فروتن، هدیه تهرانی، ساره بیات و حمید رضا آذرنگ تمی خوب برای یک فیلم سینمایی است که ثمره آن بسیار مطلوب خواهد بود که در فیلم ابراهیمیان هم به خوبی رخ داده است. کارگردانی این فیلم به لحاظ فنی از استانداردهای مطلوبی بهره برده و می‌تواند اتفاقاتی خوب را در سینما رقم زند و ای کاش این توانمندی ها در خدمت ارزشهای دینی قرار می گرفت.
«بردارم خسرو» فیلمی برای مبارزه با اعتیاد
«برادرم خسرو» اولین فیلم سینمایی احسان بیگلری در مقام کارگردان است که توسط سعید ملکان تهیه شده و در آن شهاب حسینی، هنگامه قاضیانی، ناصر هاشمی و بیتا فرهی آفرینی کرده‌اند. این کار اولین تجربه بیگلری در مقام کارگردان یک اثر سینمایی است، کیفیت و ساختار فیلم از کیفیت نسبتا خوبی بهره برده است. داستان فیلم درباره رابطه دو برادر است که یکی از آنها معتاد است و خانواده سعی دارد وی را از این بلا نجات دهد.
*اعتیاد حاصل دور شدن از مبانی دینی
نگاه فیلم به معضل اعتیاد کاملا حساب شده است و نشان می‌دهد کارگردان پیرامون این مسئله تحقیقات کافی داشته است. این اتفاق به نوعی نشان می‌دهد فیلمساز تلاش کرده برای اولین قدم داشته‌های خود را به خوبی نمایش دهد. همین انگیزه سبب شده فیلم در بین نامزدهای بهترین کارگردانی جشنواره نیز باشد. فیلمنامه هم از کیفیت نسبتا خوبی بهره برده و تماشاگر به خوبی با آن درگیر می‌شود. بازی شهاب حسینی نیز از امتیازات بسیار بالای کار است که به احتمال زیاد در بخش نامزدهای بهترین بازیگر هم وجود خواهد داشت.
اما درباره گرایشات اخلاقی باید گفت؛ فیلم به طور مستتر می‌گوید آنچه جامعه ما را با خطر مواجه می‌کند، دور بودن از اخلاقیات اسلامی است، چون وقتی خانواده از این مسئله دور می‌شود آسیب‌ها کانون خانواده را تهدید می کند. این موضوع نیز به هیچ وجه در قالب کلام منتقل نمی‌شود، بلکه فیلم «برادرم خسرو» تلاش دارد آن را در ذهن بگنجاند.
*«اژدها وارد می‌شود»
ساخته جدید مانی حقیقی، یک فیلم متفاوت در کارنامه این فیلمساز است که از رگه‌های طنز هم سود برده است. این فیلم از سوی تماشاگران با استقبال مواجه شد و در بین پنج فیلمی جا دارد که در بین انتخاب‌های مردمی است.
در این فیلم، امیر جدیدی، همایون غنی‌زاده، احسان گودرزی، نادر فلاح، علی باقری و کیانا تجمل نقش آفرینی کرده‌اند، کارگردان روایتی غیر خطی را از قصه بیان می‌کند. در ضمن برداشت‌های ماورایی نیز وجود دارد که تا به حال به این شکل در سینمای ایران شاهدش نبودیم.
«ممیرو» ساخته هادی محقق فیلمی دیگری بود که در بخش هنر و تجربه به نمایش درآمد . فیلمی که در آن هیچ نشانی از سلیقه تماشاگر یافت نمی‌شود و تنها تمرینی برای کارگردان محسوب می‌شود.
مستند «آزادی» هم فیلمی است که در روز هشتم جشنواره در بخش سینما حقیقت به نمایش درآمد.
